‘Ik kreeg sepsis na een biopsie aan de prostaat in het ziekenhuis’, de ervaring van dhr Schipper

Mijn prostaatbiopsie ervaringen wil ik delen om andere mannen te informeren zodat zij een bewuste keuze kunnen maken over hun biopsie.  In 2015 liep ik namelijk een infectie op na een traditionele biopsie in het ziekenhuis. In de nieuwsbrieven van Andros Clinics lees ik regelmatig blogs hoe professor Debruyne zich hard maakt voor biopten nemen via de huid: transperineale fusiebiopsie. Ik vraag me af waarom deze methode niet nu al vaker bij ziekenhuizen wordt aangeboden.

In 2015 onderging ik op 54 jarige leeftijd een traditionele prostaatbiopsie: een biopsie waarbij willekeurig 12 stukjes prostaat werden geprikt via de anus. Na de eerste biopsie in het universitaire ziekenhuis bleek de uitslag niet betrouwbaar genoeg. Eén stukjes weefsel had onvoldoende cellen om te testen. Na enige weken wachten op de spannende uitslag, kregen wij dus te horen dat ik opnieuw ‘in de stoel moest’.

Een week later werden opnieuw rectaal prostaatbiopten afgenomen. Ook nam ik weer de preventieve antibiotica. Deze keer werd ik 13 keer geprikt omdat een stukje weefsel meteen al te klein was. Op vrijdagochtend, 4 dagen na de 2e biopsie, was ik onderweg naar het werk toen het zweet mij uitbrak en ik enorm begon te klappertanden. Na nog een koortsaanval heb ik het ziekenhuis gebeld. Ik werd direct opgenomen.

Doodziek kwam ik in het ziekenhuis aan. Daar werd de diagnose sepsis gesteld. Een paar uur later lag ik op zaal aan een infuus met antibiotica. Mijn bloeddruk daalde naar een verontrustend lage waarde. Op maandag kwam uitslag van het lab. De sepsis werd veroorzaakt door de E. coli (sic) bacterie, die gevoelig bleek voor het antibiotica infuus dat ik inmiddels al 3 dagen kreeg.

Steeds vaker lees ik in het nieuws over de toename van bacteriën die resistent zijn voor antibiotica. Ik mag mezelf gelukkig prijzen dat bij mij de bacterie niet resistent was. Als ik er aan denk hoe ziek ik toen was, dan vrees ik dat ik een resistente bacterie niet had overleefd.

Destijds werd mij verteld dat de transrectale biopsie (via anus) nog in gebruik is vanwege de lagere kosten. Ik vermoed dat de kosten heel wat hoger uitpakken als complicaties zoals ik die heb meegemaakt onderdeel zijn van de berekening. Daarnaast is er nog mijn persoonlijke leed, dat niet in geld is uit te drukken.

Gelukkig kan ik het navertellen en is inmiddels ook gebleken dat er geen maligniteiten te vinden waren. Toch wil ik graag mijn ervaring delen zodat mannen een bewuste keuze maken over hun biopsie. Ook hoop ik dat artsen, verzekeraars en beleidsmakers kennis nemen van mijn verhaal en dat ik zo kan bijdragen aan een snellere invoering van veiligere methodes om te biopteren. Want wat ik heb meegemaakt, wens ik niemand toe.

De heer Schipper, maart 2017

Reactie van professor Frans Debruyne, medisch directeur van Andros Clinics

Uw ervaringen zijn zeker niet uniek en komen jammer genoeg nog steeds voor. Ik ben een groot voorstander van veilig en gericht biopteren. Maar ook van het voorkomen van onnodige biopsies. Als medische directeur van Andros heb ik alles in het werk gesteld om in mijn klinieken snel precisiediagnostiek aan te kunnen bieden. Met deze ontwikkeling lopen we vooruit op reguliere ziekenhuizen.

Met ‘precisiediagnostiek’ stellen we zeer gericht en specifiek vast of een man prostaatkanker heeft, hoe ernstig de kanker is, of deze behandeld moet worden en hoe. Bij een serieuze verdenking op prostaatkanker onderzoeken we met MRI en eventueel een biomarker urinetest. Zo maken we onderscheid tussen potentieel gevaarlijke en ongevaarlijke tumoren. Alleen bij potentieel gevaarlijke tumoren nemen we een prostaatbiopsie af. Minder biopsieën is patiëntvriendelijker, kostenbesparend en voorkomt complicaties.

Als biopteren nodig blijkt te zijn, dan doen we dat uitsluitend veilig via de huid (transperineaal). Dus niet via de endeldarm/anus zoals bij het traditionele biopteren. De kans op infectie bij prikken via de huid is zó klein, dat preventief antibiotica slikken niet nodig is.

Ook geeft onze fusiebiopsie meer zekerheid omdat we gericht prikken in de verdachte plekken in de prostaat (dus niet willekeurig). Tijdens de biopsie projecteren we MRI-beelden over de echobeelden van de prostaat met geavanceerde techniek.

Onze ervaring tot nu toe is dat bij 4 van de 10 cliënten geen prostaatbiopsie nodig bleek op basis van MRI PIRADS en SelectMDx scores. Bij de mannen die wel een biopsie nodig hadden, vonden we bij 75% een tumor (tegen 30% met ‘blinde’ biopten). Er is geen enkele infectie of sepsis opgetreden.

Ik ben ervan overtuigd dat transperineale fusiebiopsie straks de nieuwe standaard zal worden. Uit recent onderzoek blijkt echter dat deze nieuwe werkwijze in de ziekenhuizen meer tijd nodig heeft door diverse factoren. Ik wil u hierbij hartelijk bedanken voor het delen van uw ervaring.

Lees meer over Andros Centrum voor Prostaatkankerdiagnostiek